Konevî’nin Kırk Hadis Şerhi adını verdiği eserdeki hadis sayısı, farklı nüshalardaki sayı değişse de, toplam yirmi dokuzu geçmez. Konevî, bu 29 hadîsi şerhetmek için 72 Kur’an âyeti ve 80 hadisi delil ve şahid olarak kullanmaktadır. Bu sayı bile onun bu alandaki birikiminin açık isbatıdır. Tasavvufî tefekkürün en güçlü ürünlerini veren Konevî, üstadı ve mürşidi Şeyh-i Ekber İbn Arabî’den bu eserde adını anarak 10 yerde bahsetmekte eserlerinden iktibaslar yaparak onlara atıflarda bulunmakta ve Ekberiye yolunun yolcusu olduğunu göstermektedir.
Gerek şerhe konu ettiği gerekse şerh sadedinde kullandığı hadisler arasında, mevzu sayılabilecek vasıfta rivayetin hemen hiç bulunmaması, Konevî’nin hadis ilmindeki birikimini
gösterir. Buhârî, Müslim, Ebû Davud, Câmiu’l-usûl gibi muteber hadis kaynaklarını doğrudan zikrederek, bazen de kaynağını zikretmeden muteber hadis kitaplarından alıntılar yapmaktadır.
